نجوای مادرانه

عزیز تر از جانم...

حرفهای مادرانه ام ،چون نجوای پنهانی میان من و تو ، همراهت زندگی را

خواهد پیمود... مثل نوری که در تاریکی دشواریهای زندگی از روزنه ای

گم خواهد تابید و راه را به تو نشان خواهد داد... با عشق...

و تو فرشته کوچک من!

به یاد داشته باش مرا که در گوشه ای از قلبت نشسته ام ودر گوش دلت نجوا

می کنم که هرگز در کشاکش سختیهای زندگی ترسی به دل راه مده چرا که هیچ

چیز سخت تر از آنی نیست که تصور می کنی پس با توکل ،صبر و استقامت و

اندیشه بر همه مشکلات پیروز شو و بدان این خاصیت زتدگیست که روح تو را

چون تکه سنگی خام در گذر سختیها می تراشد تا تندیسی شوی زیبا و با

شکوه...

فرزندم!من ایمان دارم که روزی تو را تحسین خواهم کرد... روزی که انسانی

 شده ای فرهیخته و دانا که راه زندگی را به روشنی خواهی پیمود و من نظاره

گر رشد و تعالی تو خواهم بود.

آری آنروز هم در سایه لبخند خداوند خواهد آمد..